Z dniem 16 listopada do Sejmu RP wpłynął rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw. Na podstawie tej ustawy, po przyjęciu przez Parlament i podpisaniu przez prezydenta, nadzór nad leśnictwem przejdzie z Ministerstwa Środowiska do tworzonego Ministerstwa Rolnictwa i Leśnictwa.
W uzasadnieniu czytamy m.in.
Wyodrębnienie nowego działu administracji rządowej – leśnictwo i łowiectwo, nastąpi z działu administracji rządowej środowisko. Dział ten będzie obejmował sprawy, które dotychczas były określone w art. 28 ust. 1 pkt 4–6 ustawy z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej. Główny zakres spraw objętych nowym działem leśnictwo i łowiectwo jest uregulowany w:
1) Ustawie z dnia 28 września 1991 r. o lasach (Dz.U. z 2020 r. poz. 1463);
2) Ustawie z 13 października 1995 r. – Prawo łowieckie (Dz.U. z 2020 r. poz. 1683);
3) Ustawie z dnia 7 czerwca 2001 r. o leśnym materiale rozmnożeniowym (Dz.U. z 2019 r. poz. 1097).
Docelowo, w wyniku rekonstrukcji Rady Ministrów, działem tym będzie kierował Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi kierujący obecnie trzema działami administracji rządowej, tj. rolnictwem, rozwojem wsi oraz rynkami rolnymi. Sprawy objęte tymi działami administracji rządowej są ściśle związane ze sprawami objętymi nowym działem leśnictwo i łowiectwo. Wskazuje na to chociażby definicja gospodarstwa rolnego określona w przepisach Kodeksu cywilnego – za gospodarstwo rolne uważa się grunty rolne wraz z gruntami leśnymi, budynkami lub ich częściami, urządzeniami i inwentarzem, jeżeli stanowią lub mogą stanowić zorganizowaną całość gospodarczą, oraz prawami związanymi z prowadzeniem gospodarstwa rolnego. Ponadto prowadzenie działalności rolniczej jest związane z prowadzeniem gospodarki łowieckiej, czego przykładem jest chociażby wpływ zwierząt łownych na uprawy rolne i z tym związane szkody łowieckie. W ostatnich latach jest to bardzo widoczne również w kontekście rozprzestrzeniania się afrykańskiego pomoru świń przenoszonego w szczególności przez dziki. Również sprawy dotyczące leśnego materiału rozmnożeniowego są elementem szeroko rozumianego nasiennictwa, które co do zasady jest objęte działem rolnictwo.
Konsekwencją wyodrębnienia działu leśnictwo i łowiectwo jest konieczność dokonania zmian w ustawach wymienionych powyżej, polegających zasadniczo na zastąpieniu ministra właściwego do spraw środowiska jako organu właściwego do realizacji zadań przewidzianych tymi ustawami ministrem właściwym do spraw leśnictwa i łowiectwa. Dodatkowo zachodzi konieczność dokonania zmian dostosowawczych w innych ustawach, w których są regulowane sprawy, pozostające dotychczas w gestii ministra właściwego do spraw środowiska, a ich charakter wiąże się ze sprawami objętymi nowym działem leśnictwo i łowiectwo. Zmiany te polegają przede wszystkim na wskazaniu w tych przepisach ministra właściwego do spraw leśnictwa i łowiectwa jako organu współdziałającego w wykonywaniu określonych zadań uregulowanych w tych ustawach albo na przejęciu określonych zadań od ministra właściwego do spraw środowiska. W szczególności w tym zakresie projektowana ustawa zmienia:
1) Ustawę z dnia 26 stycznia 1982 r. – Karta Nauczyciela,
2) Ustawę z dnia 17 maja1989 r. – Prawo geodezyjne i kartograficzne,
3) Ustawę z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych,
4) Ustawę z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym,
5) Ustawę z dnia 7 czerwca 2001 r. o leśnym materiale rozmnożeniowym,
6) Ustawę z dnia 3 lipca 2002 r. – Prawo lotnicze,
7) Ustawę z dnia 28 marca 2003 r. o transporcie kolejowym,
8) Ustawę z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt,
9) Ustawę z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody,
10) Ustawę z dnia 17 grudnia 2004 r. o odpowiedzialności za naruszenie dyscypliny finansów publicznych,
11) Ustawę z dnia 28 lipca 2005 r. o lecznictwie uzdrowiskowym, uzdrowiskach i obszarach ochrony uzdrowiskowej oraz o gminach uzdrowiskowych,
12) Ustawę z dnia 16 grudnia 2005 r. o produktach pochodzenia zwierzęcego,
13) Ustawę z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia,
14) Ustawę z dnia 26 kwietnia 2007 r. o zarządzaniu kryzysowym,
15) Ustawę z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko,
16) Ustawę z dnia 24 kwietnia 2009 r. o inwestycjach w zakresie terminalu regazyfikacyjnego skroplonego gazu ziemnego w Świnoujściu,
17) Ustawę z dnia 8 lipca 2010 r. o szczególnych zasadach przygotowania do realizacji inwestycji w zakresie budowli przeciwpowodziowych,
18) Ustawę z dnia 29 czerwca 2011 r. o przygotowaniu i realizacji inwestycji w zakresie obiektów energetyki jądrowej oraz inwestycji towarzyszących,
19) Ustawę z dnia 16 września 2011 r. o współpracy rozwojowej,
20) Ustawę z dnia 20 lutego 2015 r. o wspieraniu rozwoju obszarów wiejskich z udziałem środków Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014–2020,
21) Ustawę z dnia 24 lipca 2015 r. o kontroli niektórych inwestycji, 22) Ustawę z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe,
23) Ustawę z dnia 24 lutego 2017 r. o inwestycjach w zakresie budowy drogi wodnej łączącej Zalew Wiślany z Zatoką Gdańską, 24) Ustawę z dnia 10 maja 2018 r. o Centralnym Porcie Komunikacyjnym,
25) Ustawę z dnia 22 lutego 2019 r. o przygotowaniu i realizacji strategicznych inwestycji w sektorze naftowym,
26) Ustawę z dnia 9 sierpnia 2019 r. o inwestycjach w zakresie budowy portów zewnętrznych oraz
27) Ustawę z dnia 13 lutego 2020 r. o ochronie roślin przed agrofagami.
Ponadto proponuje się dokonać zmiany również w Ustawie z dnia 8 marca 2013 r. ośrodkach ochrony roślin. Zmiany te polegają zasadniczo na zastąpieniu ministra właściwego do spraw środowiska jako organu współdziałającego w realizacji zadań wynikających z tej ustawy ministrem właściwym do spraw klimatu. Proces dopuszczania do obrotu środków ochrony roślin odbywa się w odniesieniu do oceny ich zagrożeń dla środowiska. Zagadnienia, które podlegają ocenie, przypisane są do działu klimat i nie obejmują zagadnień właściwych dla działu środowisko, ale również dla nowego działu leśnictwo i łowiectwo. Zgodnie z art.13a ust. 2 Ustawy z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej, minister właściwy do spraw klimatu sprawuje nadzór m.in. nad Głównym Inspektorem Ochrony Środowiska, Instytutem Ochrony Środowiska – Państwowym Instytutem Badawczym, Instytutem Ekologii Terenów Uprzemysłowionych, a także nad działalnością Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej oraz wojewódzkich funduszy ochrony środowiska i gospodarki wodnej. Instytut Ochrony Środowiska – Państwowy Instytut Badawczy jest organem uczestniczącym w ocenach wpływu środków ochrony roślin na środowiskowo i jest właściwym organem o charakterze pomocniczym dla ministra właściwego do spraw klimatu przy wydawaniu opinii o wpływie środka ochrony roślin na środowisko przy zezwoleniach jednorazowych, o których mowa w art. 7 Ustawy z dnia 8 marca 2013 r. o środkach ochrony roślin. Ponadto Komisja do spraw Środków Ochrony Roślin jest organem opiniodawczo-doradczym ministra właściwego do spraw rolnictwa i wskazane jest, by w jej skład wchodzili przedstawiciele tych organów, które realizują zadania dotyczące spraw istotnych w procesie rejestracji środków ochrony roślin.
W związku z tym, że funkcję organu założycielskiego Biura Urządzania Lasu i Geodezji Leśnej z siedzibą w Sękocinie Starym pełni obecnie minister właściwy do spraw środowiska na podstawie art. 121 pkt 1 Ustawy z dnia 16 grudnia 2016 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o zasadach zarządzania mieniem państwowym (Dz.U. poz. 2260 z późn. zm.) zachodzi konieczność określenia w przepisach projektowanej ustawy, że od dnia wejścia w życie ustawy funkcję organu założycielskiego tego przedsiębiorstwa państwowego przejmuje minister właściwy do spraw leśnictwa i łowiectwa. Powyższe przedsiębiorstwo państwowe wykonuje bowiem zadania, które są objęte przede wszystkim zakresem spraw nowotworzonego działu leśnictwo i łowiectwo. W szczególności wykonuje ono zadania przewidziane w art. 21a ustawy o lasach polegające na wykonywaniu prac z zakresu:
1) okresowych wielkoobszarowych inwentaryzacji stanu lasów,
2) aktualizacji stanu zasobów leśnych,
3) prowadzenia banku danych o zasobach leśnych i stanie lasów.
Źródło: bip Rządowego Centrum Legislacji
